Blog 5

In mijn vorige blog heb ik verteld over een didactisch vraagstuk dat lesgeven in India met zich mee brengt. Deze blog zal gaan over een pedagogische kwestie.
Deze ochtend kwam ik aan op de transitschool. De lerares was er niet, ziek. Ondanks de afwezigheid van de docent zaten de leerlingen toch al stil op de grond met hun schriften in hun hand. Voor de klas stonden de twee oudste leerlingen les te geven. Wat mij de afgelopen maanden zelden lukte, kregen twee meisjes van twaalf voor elkaar; een compleet stille klas, met werkende leerlingen. Een van de meisjes had een houten stokje, dat de lerares gebruikt om leerlingen te straffen, in haar hand. Het andere meisje riep commando's door de klas en keek met een blik die ik als walgend zou beschrijven de klas rond, naar haar medeleerlingen. Alsof ze alles op een verschrikkelijke manier fout deden. Maar het werkte. De leerlingen lieten toen ze klaar waren enthousiast hun werk aan de twee klassenoudste zien.
Deze twee dames hebben goed naar hun lerares gekeken, want zo wordt er inderdaad les gegeven. Niet alleen op de school waar ik lesgeef, maar op alle scholen waar ik tot nu toe ben geweest. Ook het systeem waarbij er een of meer leerlingen verantwoordelijkheid over de rest van de klas krijgen is gebruikelijk. En ook in andere gevallen heb ik gezien dat deze leerlingen gerespecteerd worden door de rest van de klas.
Nu, terug naar mijn klas. Ik stond voor de vraag of ik de les over moest gaan nemen, of alleen voor ondersteuning moest gaan zorgen. Vakinhoudelijk dan, want qua klassenmanagement kon ik weinig toe voegen. Soms moest ik de dames bedwingen in hun wat wrede enthousiasme om de klas stil te houden. De manier van de twee leerlingen, de Indiase manier, waarbij kinderen, vanuit mijn perspectief, toch een beetje bang worden gemaakt, is overduidelijk effectiever dan de manier die mij is aangeleerd. De keuze die ik hier moest gaan maken is tekenend voor mijn onderwijscarrière in India. Moet ik me conformeren aan de Indiase manier van orde houden of de manier die mij is aangeleerd aanhouden. Moet ik respect afdwingen door leerlingen bang te maken met als voordeel dat leerlingen gedisciplineerd en stil aan het werk gaan. Of wil ik een klas waarin iedereen gelijk behandeld wordt door de leraar en leerlingen geen angst voor de leraar hebben, maar zich juist openstellen.
Ik wissel af. Als ik genoeg van de onrust krijg en dat gebeurt zo nu en dan, doe ik een beroep op de Indiase manier. Dit werkt echter niet altijd. Misschien ben ik niet geloofwaardig genoeg omdat ik niet bereid ben fysiek te straffen.